บทความ: ชีวิตที่เติบโต… ความคุ้มค่าที่น่าลอง !!

ชีวิตที่เติบโต… ความคุ้มค่าที่น่าลอง !! 

ท่านคงจะเคยได้อ่านได้ฟังถึง ผลลัพธ์ ที่มีคนเขียนไว้ว่า “ถ้าเราหว่านการกระทำ ก็จะเก็บเกี่ยวอุปนิสัย หากเราหว่านอุปนิสัย เราก็จะได้เก็บเกี่ยวลักษณะชีวิต และถ้าหากเราหว่านลักษณะชีวิต ก็ได้เก็บเกี่ยวผลในปลายทางของชีวิต”  หมายถึง สิ่งต่างๆ จะตกเป็นของเรา เช่น  บำเหน็จ รางวัล พระพร เกียรติ ศักดิ์ศรี และสิ่งที่ดีๆ 

ด้วยเหตุนี้ คุณลักษณะชีวิต หรือ อุปนิสัยใหม่ ที่พระเจ้าทรงประทานให้ ในฐานะเป็นผู้ที่ได้รับการไถ่ ชำระ และ ได้รับการสร้างใหม่ ที่สะท้อนผ่านความเป็น “คริสเตียน” หรือ “ลูกของพระเจ้า” ออกไปในแต่ละด้าน แต่ละกิจวัตรประจำวันนั้น ต้องถือว่า เป็นบทบาท เป็นหน้าที่ และ เป็นความรับผิดชอบ ที่พระเจ้าทรงโปรดมอบให้  ดังนั้น คริสเตียนหรือผู้เชื่อแต่ละคนจะต้อง “ใส่ใจ”  จะต้อง “ทำ”หรือ “นำเสนอ” ออกไปให้ดีที่สุด

เนื่องเพราะ ไม่ว่าจะด้วย การกระทำ คำพูด หรือพฤติกรรมใดๆ  ที่สำแดงออกไป คนทั่วไปก็จะมองเห็น อ่านออก และ บอกได้ว่า ธาตุแท้ หรือ เบื้องลึก ภายในจิตใจของคนๆ นั้นเป็นแบบไหน ? นิสัยใจคอเป็นเช่นไร ? เหมือนดังที่พระเยซูคริสต์ตรัสไว้ว่า “เราจะรู้จักต้นไม้ด้วยผลของมัน… คนดีก็เอาของดีออกมาจากคลังแห่งความดีในตัวของเขา คนชั่วก็เอาของชั่วออกมาจากคลังแห่งความชั่วในตัวของเขา” ( มัทธิว 12:35 )

อันที่จริงแล้ว เมื่อพระเจ้าทรงสร้างเรานั้น พระองค์ทรงใส่พระลักษณะของพระองค์ไว้ในเราอย่างเต็มๆ แต่มารซานตานได้อาศัยจุดอ่อนแอของมนุษย์ เข้ามาชักนำและล่อลวงให้ก้าวเดินไปในทางที่ผิด และ ใช้ชีวิตในวิถีทางที่ไม่ถูกต้อง ไม่อยู่ในครรลองคลองธรรม ดังที่พระเจ้าทรงประสงค์  และ บนเส้นทางแบบนี้ นอกจากชีวิตของเราจะไม่ได้ฉายพระลักษณะของพระเจ้า หรือ อุปนิสัยใหม่ออกไป ให้เป็นที่ประจักษ์แล้วภาพลักษณ์ชีวิตก็บิดเบี้ยว และจิตใจก็เสื่อมทรามลงไปด้วยอีกต่างหาก

แต่เมื่อได้รับพระคุณการไถ่จากพระเยซูคริสต์  และชีวิตได้รับการสร้างขึ้นใหม่ ศักยภาพและความสามารถที่เคยเสียไป หรือ ทำไม่ได้เลยนั้น ก็จะไม่มีอีกต่อไป เพราะชีวิตใหม่ที่ได้รับมา เป็นชีวิตที่มีพระเจ้าเข้ามากระทำกิจ ผ่านทางฤทธิ์เดช พระวจนะธรรม และ คนของพระองค์นั่นเอง   ดังนั้น ถ้าหากท่านอยากจะมีชีวิตแบบนี้ มีทางเลือกเดียว คือ ถ่อมใจลงยอมรับการสร้างใหม่ ซึ่งทำได้ไม่ยากเลยจริงๆ และนี่เป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยให้คนในพลับพลาแห่งนี้ มีชีวิตที่เติบโตไปด้วยกัน  เชื่อสิ !!

โดย ศจ.สมเกียรติ วรรณศรี